بارداری و سلامت نوزاد

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که سطح پایین هورمون تیروئید در دوران بارداری در بروز اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در کودکان نقش دارد. به نقل از webmd، این مطالعه نشان می‌دهد نوزادان متولدشده از مادرانی که سطح هورمون تیروئید آنها در 3 ماهه اول بارداری پایین بوده، 28 درصد با خطر ابتلا به اختلال بیش‌فعالی روبرو هستند. به گزارش محققان، هورمون‌های تیروئید نقش مهمی در رشد مغزی جنین، به‌خصوص در 3 ماهه اول بارداری دارند.
به گفته مورگان پلتیر، سرپرست تیم تحقیق، توجه به عملکرد تیروئید در زمان بارداری بسیار مهم است و اختلال در آن تاثیرات بلندمدتی دارد.  به گفته محققان، اختلال بیش فعالی نوعی اختلال رشد عصبی است که منجر به مشکل در توجه و تمرکز، تکانشگری و رفتار بیش‌فعالی می‌شود. پیش‌بینی می‌شود شماری از ژن‌ها در بروز این اختلال نقش داشته باشند. بسیاری از این ژن‌ها از طریق هورمون‌های تیروئید تنظیم می‌شوند.

ارتباط اختلال بیش‌فعالی کودک و کم‌کاری تیروئید در بارداری

در این مطالعه، داده‌های مربوط به حدود ۳۳۰هزار کودک متولدشده بین سال‌های 2000 تا 2016 بررسی و گزارشات سلامت آنها تا سن ۱۷ سالگی جمع‌آوری شد. محققان در این مطالعه به رابطه بین میزان هورمون تیروئید و اختلال بیش‌فعالی در کودک پی بردند. آنها همچنین مشاهده کردند این ارتباط در پسران قوی‌تر از دختران است. یعنی یافته‌های آنها نشان می‌دهد پسران متولدشده از زنان مبتلا به کم‌کاری تیروئید، 4 برابر بیشتر از دخترانی که مادرانشان دچار کم‌کاری تیروئید هستند، در برابر اختلال بیش‌فعالی آسیب‌پذیرند.
طبق اعلام انجمن تیروئید آمریکا، علائم کم‌کاری تیروئید شامل خستگی زودهنگام، احساس سرما، یبوست، خشکی پوست، فراموشی و احساس افسردگی است.
 

اضطراب مادر در دوران بارداری بر رشد مغز جنین تاثیرگذار است

مطالعات جدید محققان نشان می‌دهد اضطراب مادر در دوران بارداری در رشد و توسعه مغز جنین تاثیرگذار است.
به گزارش پایگاه خبری مدیکال نیوز، مطالعات مختلف در سراسر جهان نشان می‌دهد فاکتورهای مختلفی در روند رشد جنین موثر هستند و موثرترین آن وضعیت مادر از نظر بدنی، پزشکی، تغذیه و حالات روحی است.
مطالعات جدید محققان در بیمارستان ملی کودکان در آمریکا که در نشریه JAMA Open Network منتشر شده، نشان می‌دهد استرس در دوران بارداری یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در رشد مغز جنین است. در این مطالعه آمده است اضطراب مادر اتصالات عصبی رحم را تغییر داده و رشد مغز کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بهتر است مادر از تنش‌های عصبی به دور باشد و در صورت نیاز این کار با مداخلات پزشکی و دارویی انجام شود. بررسی آناتومی مغز نوزادان نشان می‌دهد استرس، اضطراب و افسردگی مادر در دوران بارداری نه تنها باعث ضعف بدنی نوزاد شده؛ بلکه اثرات اجتماعی، عاطفی و رفتاری قابل توجهی در بزرگسالی دارد. یوگا، موسیقی درمانی، دوش آب ولرم، پیاده‌روی و معاشرت با افراد شاد بهترین روش‌های ایجاد آرامش در مادران هستند.
منبع خبر: سلامانه